Isang Himno ng mga Salita ng Diyos | "Ang Kalungkutan ng Tiwaling Sangkatauhan"
I
Ang tao'y naglakad kasama ang D'yos sa paglipas ng mga taon,
ngunit di alam ng tao na hawak ng
Diyos ang tadhana ng lahat ng bagay.
Lalong di alam papaano magsaayos ang Diyos,
mamahala sa lahat ng bagay.
'di dahil mailap ang mga gawa ng Diyos,
o plano Niya'y di pa naisakatuparan,
nguni't dahil puso't espiritu ng tao, napakalayo sa D'yos.
Kahit tao'y sumusunod sa Diyos.
Walang malay siyang nagsisilbi kay Satanas.
Walang aktibong humahanap sa bakas ng D'yos.
Walang sinumang aktibong naghahanap sa pagpapakita ng D'yos,
at wala ring nais mabuhay sa pag-aruga't
pag-iingat ng D'yos.
Mas gusto nilang umasa sa kaagnasan ni Satanas
upang umangkop sa masasamang tuntunin ng buhay ng tao.
Di namalayan na sa proseso,
puso't espiritu N'ya'y isinakripisyo kay Satanas at ng kasamaan.
Bukod dito, puso't espiritu ng tao'y
nagiging tahanan ni Satanas at kanyang palaruan.
II
Sa paraang ito, di namamalayang 'di na maunawaan ng tao
ang mga prinsipyo ng pagiging tao,
at halaga at layunin ng pag-iral ng tao.
Mga batas mula sa D'yos at ang tipan N'ya sa tao
dahan-dahang kumupas sa puso ng tao
at di na n'ya hinahanap ni pakinggan man ang Diyos.
Sa paglipas ng panahon tao'y di na makaintindi
kung bakit s'ya'y nilikha ng D'yos,
di maintindihan mga salita ng Diyos
di matanto na lahat ay nanggagaling sa D'yos.
Nagsisimulang labanan ng tao
mga batas at kautusang itinakda ng D'yos;
puso't espiritu niya'y naging patay.
Nawala ng Diyos ang orihinal na tao.
Nawala ng tao ang kanyang pinagmulan.
Ito ay ang lungkot ng sangkatauhang ito.
Ito ay ang lumbay ng sangkatauhang ito.
Ito ay ang lungkot ng sangkatauhang ito.
mula sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao
