Ni Chen Liang, Estados Unidos
Tala ng Patnugot: Papano tayo makakalaya sa pagkakaalipin sa kasalanan? Naniniwala ako na maraming kapatid sa Panginoon ay nababagabag sa isyung ito, at marahil maging ikaw nasubukan mo na ang maraming paraan pero bigo pa ring makalaya sa kasalanan. Ang may-akda ng sumusunod na artikulo minsan na ring nakaranas ng ganito. Pero matapos ang maraming taon ng paghahanap, nalaman na rin niya ang ugat ng kanyang kasalanan at natutunan ang paraan para iwaksi ito.
Sa pagkagapos sa kasalanan, nakaramdam ako ng pagkalito at wala akong mabalingan.
ako sa isang pamilyang Katoliko, at nung labintatlong taong gulang ako sinimulan kong pag-aralan ang doktrina ng Katolisismo at nagpabinyag. Kalaunan, nakita kong palamig nang palamig ang pananampalataya ng ilang kaibigan ko sa simbahan. Naging abala sila sa pagpaparami ng pera at sumunod sa takbo ng mundo, mas nagpatuloy sa paglayo sa Panginoon. Sa nakita kong ito, naramdaman kong hindi talaga madaling lumakad sa daang krus, lalo pa’t walang pananalig sa Panginoon napakaimposibleng makapasok sa kaharian ng langit. Kaya naman, nagdesisyon akong ilaan ang aking sarili sa Panginoon, at hinangad na maging isang paring naglilingkod sa Panginoon.
gulang na 22, pumasok ako sa monasteryo para mag-aral. Bawat araw, gumigising ako ng 5:30 ng umaga, nagninilay, nagro-Rosaryo at nagpupuri sa Panginoon mula ika-6 ng umaga, nag-aaral ng Bibliya at mga doktrina ng Katolisismo mula ika-8 ng umaga, at nagdarasal nang mahigit isang oras sa gabi. Pero matapos ang pag-aaral sa loob nang ilang panahon, hindi ko naramdaman na napapalapit ako sa Panginoon, bagkus, naramdaman kong nakakabagot at nakakapagod ang ganong klase ng buhay. Bukod pa ron, sa panahong ‘yon, madalas marumi at masama ang aking naiisip, at kahit nangumpisal at nagsisi sa Panginoon, patuloy pa rin itong sumusulpot at hindi ko napigilan ang aking sarili. Minsan akong nangako sa Panginoon na mananatili akong malinis, pero ngayon gusto ko itong sirain. Hindi ba pagkakasala ito at panlilinlang sa Panginoon? Kung ganon papano ako makakapasok sa kaharian ng langit? Palagi akong nanalangin sa Panginoon sa bawat araw, humihiling sa Kanya na tulungan akong alisin ang aking mga kasalanan at hayaan akong buong puso Siyang paglingkuran. Pero wala itong nagawang pagbabago, kaya nahirapan ako at nakadama ako ng pagkabahala. Matapos ang sampung taong pag-aaral, nagtapos ako. Para malutas ang problema ng paghahangad kong gumawa ng kasalanan, pumunta ako sa isang liblib na monasteryo sa Indonesia para sa mas mataas na pag-aaral. Pero hindi ko pa rin mapigilang isipin ang maruruming bagay na ‘yon. Dahil dito, nakaramdam ako ng matinding pagkadismaya at kawalang pag-asa, at makalipas ang isang taon, pinili kong bumalik sa USA.
Kalaunan, pinapunta ako ng simbahan sa Beijing para sa mas mataas na pag-aaral. Sa panahong nag-aaral ako ron, madalas kong balikan ang mga panahon ng paniniwala sa Diyos, madalas akong manalangin at humiling sa Kanya na baguhin ako, at patuloy ko ring hinangad na magkaron ng malapit na relasyon sa Kanya. Pero sa kabila ng maraming taong pagsisikap, wala pa rin akong natutunan sa Panginoon at hindi rin naalis ang likas kong pagiging makasalanan. Naisip ko: “Papano ko magagawa nang maayos ang pamumuno sa mga kapatid ko sa simbahan sa ganitong kalagayan? Kapag naging isang pari ako, hindi ba sisirain ko lang sila?” Nang matapos ako sa pag-aaral, pinuntahan ako ng obispo at sinabi niya na gusto niya akong italaga bilang isang pari. ‘Yon ang pangarap na pinagsumikapan ko sa maraming taon, pero sa sandaling iyon, nawala na ang dating pagkahumaling at sigla. Kaya tinanggihan ko, at piniling maging isang karaniwang mananampalataya. Pagkatapos, umuwi ako at nag-asawa. Matapos ‘yon, mas madalas akong gumawa ng kasalanan, madalas uminit ang ulo ko at nakikipag-away sa aking asawa kahit sa walang kwentang bagay. Hindi ko talaga maisabuhay ang pagpapasensiya at pagtanggap. Dahil dito, madalas kong ikumpisal sa Panginoon ang mga kasalanan ko at magsisi, pero pagkatapos, nagkakasala pa rin ako. Sa katagalan, sinubukan kong ibalik ang relasyon ko sa Panginoon sa pamamagitan ng pagdalo sa mga pagtitipon; tuwing may pagtitipon or klase ng pagsasanay sa aking simbahan, isinasantabi ko ang trabaho ko para dumalo sa mga ito. Pero hindi rin nito nalutas ang problema ko. Dahil sa pagkatuyo ng espiritu ko at bigat ng trabaho, napagod ako, ang katawan at pag-iisip. Naramdaman kong gulong-gulo ako, at hindi ko alam kung pa’no magpapatuloy sa hinaharap. Para bang itinapon ako nito sa ilang. Nagkaron ng isang hindi mailarawang kabiguan at kahinaan sa aking puso.
Ang balita ng pagbabalik ng Panginoon ay nagbigay sa akin ng pag-asa.
wala na akong pananalig para magpatuloy, dumating sa akin ang pagliligtas ng Diyos at inalis ako sa paghihirap. Isang araw noong Enero ng 2018, matapos dumalo sa Misa, nagkataong nakita ko si Brother Li, at dahil sa kanya, nakilala ko si Brother Liu. Magmula noon, pinag-usapan namin ang tungkol sa pananampalataya sa tuwing nagkakaron kami ng pagkakataon. Nakita ko na pareho silang may kakaibang pananaw sa Biblia, kaya naaliw ako sa pakikipag-usap sa kanila. Minsan, habang ibinabahagi namin sa isa’t-isa ang kaalaman sa banal na kasulatan, sinabi ni Brother Liu: “Yung isang katrabaho na kakilala ko sa China ay maka-Diyos at mahusay sa pangangaral, pero naniniwala na siya ngayon sa Kidlat ng Silanganan. Kailan lang, dalawang katrabaho ko, na nakipagpulong sa akin sa simbahan ay nagsimula na ring maniwala rito. Ano bang klaseng simbahan ang Kidlat ng Silanganan? Bakit napakaraming mga kapatid na naghahanap ng katotohanan ang lumipat dito?” Nang marinig ko ‘yon, bahagya akong sumimangot. Naalala ko na isang debotong tagapangasiwa ng simbahan na kilala ko dati ang lumipat na rin sa Kidlat ng Silanganan. Naisip ko: “Ano ba ang ipinapangaral nila sa Kidlat ng Silanganan? Bakit nakakaakit ito ng napakaraming debotong Kristiyano? Narinig kong ang mga tao sa simbahan na ‘yon ay madalas pag-usapan ang tungkol sa Pahayag. Karamihan sa mga tao ay ayaw pag-usapan ang tungkol sa Pahayag, at maging ang mga pari ay bihirang magsalita tungkol dito. Naliwanagan na kaya sila ng Banal na Espiritu? Bakit hindi ako pumunta at makinig sa Kidlat ng Silanganan para makita kung ano ang napaka-espesyal sa mga sermon nila? Baka maging kapaki-pakinabang ito sa espirituwal na mga debosyon ko at matulungan akong kilalanin ang Panginoon.” Nang maisip ito, naging interesado ako sa simbahang iyon, kaya sinabi ko sa kanila: “Bakit hindi tayo pumunta at siyasatin ang Kidlat ng Silanganan para malaman kung ano ang naiiba rito?” Tumanggo silang lahat sa pagsang-ayon. Pagkatapos, nakipag-ugnayan si Brother Lui sa ilang kapatid sa Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos at nagtakda ng isang pulong kasama sila.
itinakdang oras, nakarating kami sa tagpuan. Pagpasok pa lang namin sa pinto, ang mga kapatid sa Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos, na naunang dumating ay lumapit sa amin at masaya kaming binati. Matapos ang pagpapakilala, isang kapatid ang nagbukas ng bidyo ng Ang Pinagmulan at Pag-unlad ng Ang Iglesia ng Makapangyarihang Diyos. Matapos kong mapanood ang bidyo, nabigla ako nang husto. Naaayon sa Biblia ang lahat ng nilalaman nito at ibinunyag ang mga misteryo sa Pahayag. Halimbawa: Sinasabi ng Biblia, “Sapagka’t gaya ng kidlat na kumikidlat sa silanganan, at nakikita hanggang sa kalunuran; gayon din naman ang pagparito ng Anak ng tao” (Mateo 24:27). Kahit nabasa ko na ang Biblia nang maraming taon, hindi ko alam ang ibig sabihin ng banal na kasulatang ito. Nang mapanood ko ang bidyo saka ko lang naintindihan na ang talata ay tinupad ng gawain ng Diyos na nagkatawang tao sa mga huling araw. Pagkatapos, isang kapatid ang nagbukas ng isang pelikula ng ebanghelyo, Ang Bibliya at ang Diyos. Matapos mapanood ang pelikula, nabigla nang husto ang diwa ko. Lumalabas na napakaraming misteryo tungkol sa Biblia. Ramdam kong ang katotohanan na ibinahagi sa pelikula ay hindi maaaring ipahayag ng sinumang teologo o pastor sa mundo. Napakarami nang espirituwal na libro ang nabasa ko, ngunit wala pa akong nakitang sinuman na nagbahagi tungkol sa pagkagawa ng Biblia at ng diwa nito nang napakalinaw at simple. Tunay na nakinabang ako ng malaking probisyon mula rito.
nito, nakinig kaming tatlo nang mabuti sa pagbabahagi ni Brother Wang. Sa tuwing maririnig ko na kumikilos ang Diyos para sa gawain ng paghatol sa mga huling araw, medyo nagdududa ako at naiisip ko: “Hindi tama iyon. Natapos na ng Panginoong Jesus ang gawain Niya, kaya papano Siyang magkakatawang-tao para gawin ang gawain ng paghatol? Ano ang ibig sabihin nito?” Lalo akong naging interesado sa mga sinasabi ni Brother Wang at gusto kong mas malaman pa ang tungkol dito para matiyak kung tunay ngang ang Makapangyarihang Diyos ang nagbalik na Panginoong Jesus. Kaya lang, gumagabi na. Kaya gumawa kami ng usapan sa kanila para sa susunod na araw upang maipagpatuloy namin ang pakikinig sa pagbabahagi nila. Habang papauwi, pinag-uusapan namin kung ano ang mga ibinahagi sa mga video at ang sabi ko: “Marami akong naintindihan sa pagtitipon ngayon. Naramdaman ko na mas inilapit ako nito sa Panginoon.” Sa sinabi kong ito, medyo nanabik ako at naisip: “Kung totoong nagbalik ang Panginoon para maging isa sa amin, kung gayon, hindi kaya tulad ako ni Pedro, na nabuhay rin sa parehong panahon ng Panginoon? Kung ganon, tunay ngang pinagpala ako! At naniniwala ako na tiyak na tutulungan ako ng Panginoon para malutas ang mga suliranin ko.” Habang iniisip ito, mas nasabik ako sa pagpupulong sa susunod na araw.
Nalutas ang kalituhan ko at naintindihan ang dahilan kung bakit ginawa ng Diyos ang gawain ng paghatol at kung ano ang ugat ng aking pagkakasala.
Nang sumunod na araw, nagmadali akong pumunta sa pinag-usapang lugar pagkalabas na pagkalabas ko sa trabaho. Pagdating ko ron, nakita kong hinihintay na ako ng mga kapatid. Nakaramdam ako ng konting hiya, at dali-dali akong naglakad at naupo. Nang oras na ‘yon, isang sister na sumalubong sa akin nung sinundang araw ang nakangiting nagtanong: “Ano’ng masasabi mo sa pagtitipon natin nung nakaraan? Kung mayroon kang hindi maintindihan, sabihin mo lang. Maaari nating hanapin sa pamamagitan ng pagbabahagi.” Nang marinig ko ang imbitasyon niya, bigla akong nagtanong: “Sister, kahapon sinabi mong dumating na ang Panginoong Jesus at ginagawa na Niya ang gawain ng paghatol. Pero nung nasa krus malinaw na sinabi ng Panginoong Jesus, ‘Naganap na.’ Hindi ba patunay ito na natapos ng Diyos ang gawain niya? Kaya bakit kailangan pa Niyang gawin ang gawain ng paghatol? Ano ba ang nangyayari rito? Sinabi ng sister: “Brother, iniisip mo na noong nakapako at sinabi ng Panginoong Jesus bago Siya malagutan ng hininga ‘Naganap na,’ nagpapatunay na talagang tapos na ang gawain ng pagliligtas ng Diyos, at wala ng gagawin. Pero tama ba talaga ang ganitong pag-iisip o hindi? Ibahagi natin ang tungkol dito. Alam nating lahat, na magmula nang pinasama ni Satanas ang sangkatauhan ginagawa na ng Diyos ang gawain para mailigtas ang sangkatauhan. Lubos Niya tayong ililigtas sa teritoryo ni Satanas at hayaang mabawi natin ang dati nating kabanalan. Pero ngayon nabubuhay pa rin tayo sa isang estado ng pagkakasala at pangungumpisal ng ating mga kasalanan, at hindi natin nakamit ang kabanalan. Patunay lang ito na ang gawain ng pagliligtas ng Diyos ay hindi pa ganap na natapos. Ang totoo, kung pag-aaralan nating mabuti ang Biblia, hindi mahirap makita na sa loob nito ay maraming propesiya tungkol sa gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw. Halimbawa, sa kabanata 4, talata 17 sa Unang Sulat ni Pedro sinabi: ‘Sapagka’t dumating na ang panahon ng pasimula ng paghuhukom sa bahay ng Dios.’ Kabanata 14, talata 7 sa Pahayag sinabi: ‘Matakot kayo sa Dios, at magbigay kaluwalhatian sa kaniya; sapagka’t dumating ang panahon ng kaniyang paghatol: at magsisamba kayo sa gumawa ng langit at ng lupa at ng dagat at ng mga bukal ng tubig.’ At kabanata 16, mga talata 12-13 sa Ebanghelyo ni Juan sinabi: ‘Mayroon pa akong maraming bagay na sa inyo ay sasabihin, nguni’t ngayon ay hindi ninyo mangatitiis. Gayon ma’y kung siya, ang Espiritu ng katotohanan ay dumating, ay papatnubayan niya kayo sa buong katotohanan: sapagka’t hindi siya magsasalita ng mula sa kaniyang sarili; kundi ang anomang bagay na kaniyang marinig, ang mga ito ang kaniyang sasalitain: at kaniyang ipahahayag sa inyo ang mga bagay na magsisidating.’ Mula sa mga talatang ito, makikita natin na sa mga huling araw, gagawa ang Diyos ng isang hakbang ng gawain ng paghatol at ang Espiritu ng katotohanan ay gagabayan tayo sa katotohanan. Basahin natin ang ilan sa mga salita ng Makapangyarihang Diyos para mas maintindihan natin ang mga bagay.”
______________________________________________
