Kidlat ng Silanganan | Para Kanino Ba Nabubuhay Ang Tao
Hinanap ko’y estado at kasikatan.
Mag-isang tinahak ang pansariling landas, nabuhay para sa ‘kin lamang.
Sa dasal sambit dati’y magagandang salita,
pero ang buhay ko ay hindi akma.
Pananampalataya ko’y sa bukas ipinagbahala,
katotohana’t realidad sa akin ay wala.
Pananampalataya’y kulong sa ritwal at patakaran;
ako’y naiwang walang saysay.
Bigong mabuhay at di karapat-dapat sa pag-ibig ng Diyos.
