Sagot: Sa mga huling araw, inihahayag ng Diyos ang katotohanan at ginagawa ang gawain ng paghatol upang makagawa ng grupo ng mananagumpay, isang grupo ng mga taong kaisa sa puso at isip ng Diyos. Pinagpasyahan ito nang nilikha ng Diyos ang mundo. Ngunit may ilang mga tao na nakikita na naglalaman ng pagkondena at pagsumpa sa mga tao ang ilan sa mga salita ng Diyos at bumuo sila ng paniwala. Unang-una dito ay dahil hindi nila alam ang gawain ng Diyos. Ang paghatol ng Diyos sa mga huling araw ay ang dakilang puting trono ng paghatol na ihinula sa Aklat ng Pahayag. Ibinubunyag ng Diyos ang Kanyang disposisyon ng katuwiran, kadakilaan, at poot, at ito’y upang lubusang ilantad ang tao at maibukod ang bawat uri ng tao. Higit pa, ito’y upang wakasan ang lumang panahon at puksain ang mga na kay Satanas. Kaya yaong mga kaanib ni Satanas na lumalaban sa Diyos, hindi ba sila hahatulan at isusumpa ng Diyos? Kahit na may ilang mga salita ng paghatol at inilalantad ang katiwaliang ibinunyag ng mga piniling tao ng Diyos at ng kanilang tuMa na tiwaling pagkakatulad, na tila isa ‘tong panghuhusga, ito’y alang-alang sa pagpayag sa mga piniling tao ng Diyos upang malinaw na makita ang diwa ng kanilang mga tiwaling disposisyon at makita ang pinakaugat ng isyu, at magbunga ng pag-unawa sa katotohanan. Kung hindi naging napakalupit ng Diyos, kung hindi ganap na nailarawan ng Kanyang mga salita ang situwasyon, hindi natin malalaman ang sarili nating tiwaling pagkakatulad at maka-satanas na kalikasan, at hindi magiging posible para sa gawain ng Diyos sa mga huling araw na makamit ang resulta ng pagdadalisay at pagperpekto sa sangkatauhan. Ang lahat ng mga nagmamahal sa totoo at nirerespeto ang tuMa ay makikitang matalim ang mga salita ng Diyos, maging salita man ito ng paghatol at pagkastigo, o pagkondena at sumpa, ganap na nakaayon ang lahat ng mga ito sa mga aktwal na katuMaan. Nagsasalita ang Diyos sa ‘sang napakapraktikal at napaka-tuMa na paraan, at hindi ‘to naging sobra. Mula sa mga resultang nakamit sa malulupit na salitang ‘to ng Diyos, nakikita nating lahat na nakatago sa loob nito ang tuMa na pagmamahal ng Diyos sa tao at ang Kanyang mabuting intensyon ng pagliligtas sa tao. Tanging yaong mga sawa na sa totoo ang makaka-isip ng mga paniwala, at tanging yaong mga namumuhi sa totoo ang humahatol at humuhusga sa gawain ng Diyos. Gumagawa ang Diyos sa Tsina nang higit sa 20 taon at nakagawa na Siya ng isang grupo ng mga mananagumpay. Napasailalim sila sa brutal na panunupil at pag-uusig ng gobyernong CCP, at kaya nilang lahat manindigan at sumaksi. Ito’y lubusang bungang nakamit ng mga salita ng Diyos. Nakita nilang lahat ang pag-ibig ng Diyos sa Kanyang mga salita, at nakita nila kung paano Siya nagdusa upang iligtas ang sangkatauhan. Kahit na ang ilan sa Kanyang mga salita ay napakalupit ngunit nagagawa nilang sundin ang mga ‘to, at mula roon ay mayro’n silang tuMa na kaalaman tungkol sa disposisyon ng Diyos. Napaunlad nila ang mga pusong may paggalang at pag-ibig sa Diyos. Nakakaya nilang lahat na tuparin nang tapat ang kanilang tungkulin, at sundin ang Diyos hanggang wakas. Ito ang pinaka-humahamak kay Satanas, at ito ang patuMa na tinatalo ng Diyos si Satanas. Pagdating sa kung paano hinuhusgahan at dinadalisay ng Diyos ang mga tao sa mga huling araw, tingnan natin ang ilang sa mga talata ng salita ng Makapangyarihang Diyos at mas magiging malinaw sa atin ito.
Sabi ng Makapangyarihang Diyos: “Kapag ang Diyos ay nagkatawang-tao sa panahong ito, ang Kanyang gawain ay upang ipahayag ang Kanyang disposisyon, pangunahin sa pamamagitan ng pagkastigo at paghatol. Gamit ito bilang pundasyon, nagdadala Siya ng mas higit na katotohanan sa tao, nagpapakita ng mas maraming mga paraan ng pagsasagawa at sa gayon nakakamit ang Kanyang layunin ng panlulupig sa tao at pagligtas sa tao mula sa kanyang tiwaling disposisyon. Ito ang nasa likod ng gawain ng Diyos sa Kapanahunan ng Kaharian” (“Punong Salita” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).
“Sa mga huling araw, Si Cristo ay gumagamit ng sari-saring mga katotohanan upang turuan ang tao, ibunyag ang diwa ng tao, at suriin ang kanyang mga salita at mga gawa. Ang mga salitang ito ay binubuo ng iba’t-ibang mga katotohanan, gaya ng tungkulin ng tao, paano dapat sundin ng tao ang Diyos, paano dapat maging tapat ang tao sa Diyos, paano dapat isabuhay ng tao ang normal na pagkatao, gayundin ang karunungan at disposisyon ng Diyos, at iba pa. Ang mga salitang ito ay nakatuon lahat sa diwa ng tao at sa kanyang tiwaling disposisyon. Lalung-lalo na, yaong mga salitang naglalantad kung papaanong tinatanggihan ng tao ang Diyos ay sinalita patungkol sa kung paanong ang tao ay isang pagsasakatawan ni Satanas at isang pwersa ng kaaway laban sa Diyos. Sa pagsasakatuparan ng Kanyang gawain ng paghatol, hindi lamang basta nililinaw ng Diyos ang kalikasan ng tao sa pamamagitan ng ilang mga salita; inilalantad Niya, pinakikitunguhan, at pinupungusan ito nang pangmatagalan. Ang ganitong mga pamamaraan ng paglalantad, pakikitungo, at pagpupungos ay hindi maaaring mahalinhinan ng mga ordinaryong salita kundi ng katotohanan na hindi tinataglay ng tao kailanman. Ang ganitong uri ng mga pamamaraan lamang ang itinuturing na paghatol; sa pamamagitan lamang ng ganitong uri ng paghatol masusupil ang tao at makukumbinsi nang husto na magpasakop sa Diyos, at higit pa ay makamtam ang tuMa na pagkakilala sa Diyos. Ang idinudulot ng gawain ng paghatol ay ang pagkaunawa ng tao sa tuMa na mukha ng Diyos at sa katotohanan tungkol sa kanyang sariling pagiging-mapanghimagsik. Ang gawain ng paghatol ay nagbibigay-daan sa tao na makatamo ng malawak na pagkaunawa sa kalooban ng Diyos, sa layunin ng gawain ng Diyos, at sa mga hiwaga na hindi niya maunawaan. Tinutulutan din nito ang tao na makilala at malaman ang kanyang tiwaling diwa at ang mga ugat ng kanyang katiwalian, gayundin ay matuklasan ang kapangitan ng tao. Ang mga epektong ito ay bunga lahat ng gawain ng paghatol, sapagka’t ang diwa ng ganitong gawain ay ang mismong gawain ng pagbubukas ng katotohanan, ng daan, at ng buhay ng Diyos sa lahat ng may pananampalataya sa Kanya. Ang gawaing ito ay ang gawain ng paghatol na ginawa ng Diyos” (“Ginagawa ni Cristo ang Gawain ng Paghatol sa Pamamagitan ng Katotohanan” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).
“Sa pamamagitan ng ano naisasakatuparan ang pagka-perpekto ng Diyos sa tao? Sa pamamagitan ng Kanyang matuwid na disposisyon. Ang disposisyon ng Diyos ay binubuo pangunahin na ng pagkamatuwid, matinding galit, kamahalan, paghatol, at sumpa, at ang Kanyang pagka-perpekto sa tao ay pangunahin sa pamamagitan ng paghatol. Hindi nauunawaan ng ilang mga tao, at itinatanong kung bakit nagagawa lamang ng Diyos na gawing perpekto ang tao sa pamamagitan ng paghatol at sumpa. Sinasabi nila na kung susumpain ng Diyos ang tao, hindi ba mamamatay ang tao? Kung hahatulan ng Diyos ang tao, hindi ba parurusahan ang tao? Kung gayon paano pa siya gagawing perpekto? Ang gayon ay ang mga salita ng mga tao na hindi nakauunawa sa gawain ng Diyos. Ang sinusumpa ng Diyos ay ang pagkamasuwayin ng tao, at ang Kanyang hinahatulan ay ang mga kasalanan ng tao. Bagamat nagsasalita Siya nang may kabagsikan, at wala ni katiting ng pagiging sensitibo, ibinubunyag Niya ang lahat ng nasa loob ng tao, at sa pamamagitan ng istriktong mga salitang ito ibinubunyag Niya kung ano yaong mahalaga sa loob ng tao, ngunit sa pamamagitan ng gayong paghatol, binibigyan Niya ang tao ng isang malalim na kaalaman ukol sa katuturan ng laman, at kaya ang tao ay nagpapasakop sa pagkamasunurin sa harap ng Diyos. Ang laman ng tao ay ukol sa laman, at ukol kay Satanas, ito ay masuwayin, at ang pakay ng pagkastigo ng Diyos— at kaya, upang tulutang makilala ng tao ang sarili niya, ang mga salita ng paghatol ng Diyos ay dapat sumapit sa kanya at dapat gamitin ang bawat uri ng kapinuhan; sa gayon lamang maaaring maging mabisa ang gawain ng Diyos” (“Sa Pamamagitan Lamang ng Pagdanas ng Masasakit na Mga Pagsubok Mo Malalaman Ang Kagandahan ng Diyos” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).
“Kayong lahat ay tumira sa isang lugar ng kasalanan at kahalayan; kayong lahat ay mahalay at makasalanang mga tao. Ngayon hindi ninyo lang nakita ang Diyos, ngunit ang mas mahalaga, tumanggap kayo ng pagparusa at paghatol, tumanggap ng ganyang pinakamalalim na kaligtasan, ito ay, tumanggap ng pinakadakilang pag-ibig ng Diyos. Ang lahat ng Kanyang ginagawa ay ang tuMa na pag-ibig Niya sa inyo; wala Siyang masamang balak. Nang dahil sa inyong mga kasalanan, kayo ay hinahatulan Niya, upang kilatisin ninyo ang inyong mga sarili at tanggapin itong napakalaking kaligtasan. Lahat ng ito ay ginawa upang gawin ang tao. Mula sa umpisa hanggang sa huli, ang Diyos ay ginagawa Niya ang Kanyang buong kakayahan upang mailigtas ang tao, at tiyak na Siya ay hindi makapapayag na tuluyang masira ang tao na Kanyang nilikha ng Kanyang mga kamay. Ngayon Siya ay lumapit sa inyo upang gumawa; hindi ba ito ay mas mainam pang kaligtasan? Kung kinamuhian Niya kayo, gagawin pa ba Niya ang gawain na ganoon kalaki upang personal na pamunuan kayo? Bakit Niya kailangang magdusa? Hindi kayo kinamumuhian ng Diyos o mayroong anumang masamang balak ang Diyos sa inyo. Dapat ninyong alamin na ang pag-ibig ng Diyos ay ang pinakatuMa na pag-ibig. Dahil lamang sa pagiging suwail ng tao kaya sila ay kailangang iligtas Niya sa pamamagitan ng paghatol; kung hindi, sila ay hindi maliligtas. Dahil hindi ninyo alam kung paano ang manguna sa buhay o kung paano mabuhay, at kayo ay nabubuhay sa mahalay at makasalanang lugar na ito at kayo ay mga mahalay at maruming mga diablo, Hindi Siya walang puso para pabayaan kayo na maging mas masama; Hindi rin Siya walang puso para tiisin kayo sa maruming lugar na niyuyurakan ni Satanas anumang oras n’ya gustuhin, o hindi Siya walang puso para hayaan kayo sa Hades. Nais lang Niya na makuha itong inyong pangkat at lubusang iligtas kayo. Ito ang pangunahing layunin ng paggawa ng mapanlupig na gawa sa iyo—ito ay para lamang sa kaligtasan” (“Ang Lihim na Katotohanan sa Mapanlupig na Gawa (4)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).
Napakalinaw na inihayag at napakadaling maunawaan ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos. Nabubuhay ang tao sa ilalim ng sakop ni Satanas, nabubuhay sa kasalanan, at nagpapakasaya sa kasalanan ‘yon. Wala sa relihiyosong komunidad ang nakapansin sa pagdating ng Diyos at walang nagmamahal sa katotohanan o tinatanggap ito. Anuman ang paraan ng pagsaksi ng mga tao sa Diyos o pagpalaganap sa Kanyang salita, gaano ba karami ang aktibong hinanap o sinisiyasat ang pagpapakita at gawain ng Diyos? At gaano pa rin ba karami ang kayang tumanggap at magpasakop sa paghatol at pagkastigo ng Diyos? Hindi ba sasabihin ng lahat na ang sangkatauhang ito ang pinakarurok ng kasamaan? Kung ‘di dahil sa gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw, ang sangkatauhang ‘to na lubusang ginawang tiwali, puno ng maka-satanas na disposisyon, at itinatatwa’t nilalabanan ang Diyos, madadalisay ba sila at matatanggap ang kaligtasan ng Diyos? Kung hindi dahil sa gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw, sino ang makakabuo ng grupo ng mga mananagumpay? Paano matutupad ang mga propesiya ng Panginoong Jesus? Paano matutupad ang kaharian ni Cristo? Marami sa mga taong may pananampalataya sa Panginoon ay naniniwalang mapagmahal at maawain ang Diyos at anuman ang magawa nating kasalanan, pawawalang-sala pa rin tayo ng Diyos. Naniniwala sila na kahit gaano tayo katiwali, walang sinuman ang isasantabi at walang alinlangang dadalhin tayo ng Diyos sa kaharian ng langit kapag Siya ay bumalik. Makatwirang pananaw ba ‘to? May anumang bang salita ng Panginoon ang kayang suportahan ‘to? Isang banal at matuwid na Diyos ang Diyos; pahihintulutan ba Niya kung gayon ang mga taong nabahiran ng dumi at katiwalian, na puno ng maka-satanas na disposisyon, itinatatwa ang katotohanan, at mga kaaway ng Diyos na makapasok sa Kanyang kaharian? Kung gayon, ihinula ng Panginoong Jesus na babalik Siya, at sa mga huling araw ihahayag ang katotohanan, gagawin ang Kanyang gawain ng paghatol at lubos na dadalisayin at ililigtas ang sangkatauhan. At sa sangkatauhang lubos na nabahiran ng katiwalian, Tiyak na ilalabas ng Diyos ang katotohanan at ipapatupad ang Kanyang paghatol at pagkastigo sa kanila. ito lang ang tanging paraan upang pukawin ang mga puso’t espiritu ng tao, upang lupigin ang tao, at madalisay mula sa kanilang maka-satanas na disposisyon. Kahit na malupit ang mga salita ng paghatol ng Diyos laban sa tao dahil sa karumihan, katiwalian, pagsuway, at paglaban sa Diyos, gayunpaman ipinapakita nito ang banal at matuwid na disposisyon ng Diyos, at hinahayaan din tayo nitong unawain ang sarili nating maka-satanas na likas at tuMa na tayo’y tiwali. Sa pamamagitan ng pagdanas sa paghatol at pagkastigo ng Diyos, lahat tayo ay nalupig ng salita ng Diyos, kusang loob tayong nagpapasakop sa Kanyang paghatol, unti-unting nauunawaan ang katotohanan, at nakikita nang malinaw ang sarili nating maka-satanas na disposisyon at likas, nakakamit natin ang tuMa na pag-unawa sa makatuwirang disposisyon ng Diyos, nakabuo tayo ng pusong may paggalang sa Diyos, hindi natin namamalayang nagbago na ang ating pananaw sa mga bagay, nagbago ang ating disposisyon sa buhay, at nagagawa nating igalang ang Diyos at iwasan ang kasamaan. Ang gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw ay natupad nito sa wakas ang pagbuo sa isang grupo ng mananagumpay, na bunga ng gawain ng paghatol ng Diyos sa mga huling araw, at itong tuMa na kabuluhan sa likod ng gawain ng paghatol ng Diyos simula sa Kanyang bahay. Ano ang pinahihintulutan nitong makita natin? Hinahatulan at inilalantad ng Diyos ang tao sa pamamagitan ng Kanyang salita hindi upang parusahan at lipulin ang tao, ngunit upang ganap na dalisayin, baguhin at iligtas ang tao. Ngunit para sa mga taong tumatangging tanggapin ang paghatol at pagdalisay ng salita ng Makapangyarihang Diyos, mahuhulog sila sa kalamidad at parurusahan sa pagdating ng mga malalaking sakuna.
Dumaan kami ng ilang taon ng paghatol at pagkastigo ng Diyos at naunawaan ang ilang katotohanan. TuMa naming nakita na talagang napakalalim ng katiwalian ng sangkatauhan dahil kay Satanas, na ang bawat tao’y puno ng maka-satanas na disposisyon ng pagmamataas, panlilinlang, pagiging makasarili, sakim at kasuklam-suklam. At madalas nilang hindi mapigilan ang kanilang sariling magsinungaling at mandaya. Ang kanilang buhay ay halos walang pagkakatulad sa tao. Sa harap ng Diyos, lahat tayo’y nahihiya’t nagsisisi, at wala tayong mapagtataguan. Ito’y ‘sang aspeto ng kung ano ang nakukuha natin mula sa pagpasailalim sa paghatol at pagkastigo ng mga salita ng Diyos. Ang pinakadakilang bagay na nakuha natin ay ang pagkakaroon ng tuMa na pang-unawa sa matuwid na disposisyon ng Diyos at banal na diwa, kaya’t natatakot tayo sa Diyos at umiiwas sa kasamaan, at nabubuhay ng tulad sa isang tuMa na tao. Lahat tayo’y taos-pusong nadarama na tuMa nating nakamit ang pagdalisay mula sa Diyos, at nakakuha ng dakilang kaligtasan mula sa Kanya. Noong nakaraan, noong nagtrabaho ako bilang pinuno sa iglesia, lagi akong nakatuon sa sarili kong katanyagan at katayuan, at hindi ko inako ang pasanin sa buhay ng mga kapatid. Lagi kong gustong may ibang taong nakapaligid sa’kin, at sakim ako sa pagpapala ng katayuan. Mapagmataas ako’t di nakumbinsi ninuman. Kapag may ibang opinyon ang isang tao sa isang bagay na dating naranasan at mas alam kaysa sa akin, magmamatigas ako sa’king paniniwala at magpapatuloy sa pagsasalita nang tahasan upang mapasunod yong taong ‘yon. Dahil ‘di ako nagtuon sa paghanap ng totoo’t ‘di taglay ang realidad ng totoo, kapag nangaral ako, nagsasalita lang tungkol sa ilang literal na pag-unawa upang ipagyabang ang sarili ko, Sa gan’tong paraan ‘di ko nalalaman kapag ang sariling pagkilos ay nasaktan ang disposisyon ng Diyos. Hanggang sa isang araw ay nabasa ko ang mga salitang ito ng Makapangyarihang Diyos: “Sila na ang paniniwala sa Diyos ay palaging para sa kanilang sariling mga pakinabang, sila na mga makasarili at mayayabang, sila na ipinangangalandakan ang kanilang mga sarili, laging pinangangalagaan ang kanilang sariling katayuan, ang mga ito ay mga taong umiibig kay Satanas at sumasalungat sa katotohanan, nilalabanan nila ang Diyos at lubusang nabibilang kay Satanas” (“Tumakas Mula sa Impluwensiya ng Kadiliman at Makakamit Ka Ng Diyos” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao) “Ang inyong anyo ay mas dakila pa kaysa sa Diyos, ang inyong kalagayan ay mas mataas pa kaysa sa Diyos, idagdag pa sa inyong karangalan sa mga tao— kayo ay naging huwaran na sinasamba ng mga tao Hindi ba’t ikaw ay naging ang arkanghel? Kapag ang wakas ng tao ay nabunyag, na siya ring kapag malapit nang magwakas ang gawaing pagliligtas, marami sa inyo ang magiging mga bangkay na malayo sa kaligtasan at kailangang alisin” (“Pagsasagawa (7)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Ang bawat salita ng Makapangyarihang Diyos ay may awtoridad at kapangyarihan, at tumusok ang mga ito sa’king puso na parang espada. Wala akong mapagtaguan, natakot ako at nanginginig, at nadama kong ibinubuhos ng Diyos ang Kanyang poot sa akin. Hindi ko maiwasang magpatirapa sa harapan ng Diyos at magsisi sa aking masamang gawi. Naniwala ako sa Diyos ngunit ‘di ko hinanap ang totoo, ‘di ko itinaas ang Diyos at sumaksi sa Kanya, ngunit sa pagsasagawa ng aking tungkulin, madalas kong itinindig ang aking sarili at nagyabang upang hangaan at tingalain ako ng mga tao. Hindi ba ako nanlilinlang at nilalagyan ng tanikala ang iba? Hindi ba ako nakikipagpaligsahan para sa katayuan sa Diyos? Ano ang pagkakaiba ko at ng arkanghel? Masyado akong mapagmataas, at wala akong kahihiyan! Nasaktan ng aking mga kilos ang disposisyon ng Diyos matagal nang panahon, at ang isang tulad kong nakikipagpaligsahan para sa katayuan sa Diyos ay tiyak na magiging target ng Diyos upang maalis, at dapat isumpa. Masyado akong nasaktan at kaya dinalisay ako. Nanalangin ako sa Diyos at hinanap ang katotohanan, at pagkatapos higit ko pang binasa ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos: “Kahit na ang pagparusa at paghatol ay mga pagdalisay at walang awang mga hayag sa tao, na sinadya para parusahan ang kanyang mga kasalanan at parusahan ang kanyang laman, wala sa mga gawain na ito ay itinakda upang isumpa at puksain ang kanyang laman. Ang mga matinding paghahayag na ito ng salita ay lahat para sa layuning pamunuan ka sa tamang landas. Personal ninyong naranasan na ang napakarami sa mga gawaing ito at, malinaw na, hindi kayo dinala sa isang masamang daan! Ang lahat ng ito ay upang makaya mong mamuhay ng isang pagkatao ng normal; ang lahat ng ito ay isang bagay na kayang marating ng iyong normal na pagkatao” (“Ang Lihim na Katotohanan sa Mapanlupig na Gawa (4)” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao). Mula sa mga salita ng Makapangyarihang Diyos, bigla kong nakita ang liwanag, at naunawaan ko ang mabuting intensyon ng Diyos sa Kanyang paghatol sa akin. Ang paghatol at pagkastigo ng Diyos ay hindi upang alisin ako, ngunit upang makilala ko ang sarili kong mapagmataas na maka-satanas na likas, upang makilala ang kalikasan at kahihinatnan ng aking mga gawi, at malaman ang saloobin ng Diyos sa pakikitungo sa mga taong tulad ko. Yon ay upang tuMa akong magsisi, kamuhian ang aking sarili, talikuran ang aking sarili, makayang hanapin ang totoo, hanapin ang pagbabago sa disposisyon, at ipamuhay ang normal na pagkatao. Inalis ng mga salita ng Diyos ang aking maling pagkakaunawa sa Diyos. Hindi na ako negatibo at mahina, at sinimulan kong hanapin ang katotohanan. Nang bumalik ako sa Diyos at nakita kong hindi Niya ako iniwan, ni ‘di rin Siya nakikitungo batay sa pagkukulang ko, sa halip ay binigyang liwanag at binigyang linaw Niya ako, Nauunawaan ko ang kabuluhan ng paghatol at pagkastigo ng Diyos sa mga tao. Talagang nadama ko ang Kanyang awa at pagliligtas. Matapos sumailalim sa paghatol at pagkastigo sa pamamagitan ng mga salita ng Diyos, Nalaman ko ang katuwiran at kabanalan ng disposisyonng Diyos, na kinamumuhian Niya ang kasalanan ng tao at ang maka-satanas na disposisyon nila, na dahilan na binibigkas Niya ang mga salita ng panghuhusga at pagsumpa sa tao. Sa ganitong paraan nadama ko ang matuwid na disposisyon ng Diyos na hindi nagpapabaya nang higit pa sa mga kasalanan ng tao, at nagkaroon ako ng pusong may paggalang sa Diyos. Matapos sumailalim sa ganoong uri ng paghatol at pagkastigo nang maraming beses, Nagkaroon ako ng tuMa na pag-unawa sa aking sariling mapagmataas na kalikasan. Kinamuhian ko ang aking sarili at nainis sa aking sarili mula sa kaloob-looban ng aking puso. Naging tapat ako sa pagtupad ng aking tungkulin, at hindi na ako arogante, hindi na ako nagyayabang gaya ng dati. Nagawa kong itaas ang Diyos at sumaksi sa Kanya, at tuparin ang aking tungkulin ayon sa Kanyang mga kinakailangan. Sa’king mga kapatid, nabigyan ko ng kamalayan ang sarili ko, at tuluyang inilantad ang maka-satanas kong kapangitan. Hindi na ako nagtuon pa sa pagtasa ng ibang tao sa akin, at kahit na masama ang sinabi tungkol sa akin ng isang kapatid, Makakabalik pa rin ako sa harapan ng Diyos, hinahanap ang totoo, at kinikilala ang sarili ko. Sa pagkakaroon ko ng mga pagbabagong ito at kaunti ng pagiging isang tao ay ganap na resulta ng pagkamit ng paghatol at pagkastigo sa’kin ng Makapangyarihang Diyos.
mula sa iskrip ng pelikulang Napakagandang Tinig
_____________________________
Ngayon tayo ay nasa mga huling araw na at ang Panginoon ay matagal nang naging laman upang gawin ang gawain ng paghuhukom. Bakit ginagawa ng Panginoon ang gawain ng paghuhukom? Ano ang kahulugan ng paghuhukom? Hangga't nauunawaan natin ang aspetong ito ng katotohanan at tinatanggap ang paghuhukom, magkakaroon tayo ng mga pagkakataon na malinis at makapasok sa kaharian ng langit.
