Sa ngayon, hangarin ninyo na maging mga tao ng Diyos, at dapat simulan ang buong pagpasok sa tamang landas. Ang maging mga tao ng Diyos ay nangangahulugan ng pagpasok sa Kapanahunan ng Kaharian. Sa kasalukuyan, opisyal na ninyong sinisimulan ang pagpasok sa pagsasanay ng kaharian, at ang inyong hinaharap na mga buhay ay titigil sa pagiging makupad at pabaya kagaya nang dati; ang gayong mga buhay ay walang kakayahan sa pagtatamo ng mga pamantayang kinakailangan ng Diyos. Kung hindi ka nakakadama ng anumang pagmamadali, kung gayon ay ipinapakita nito na wala kang pagnanais na paunlarin ang iyong sarili, na ang iyong paghahangad ay magulo at nalilito, at ikaw ay walang kakayahan na tuparin ang kalooban ng Diyos. Ang pagpasok sa pagsasanay ng kaharian ay nangangahulugan ng pagsisimula ng buhay ng sambayanan ng Diyos—nakahanda ka bang tanggapin ang gayong pagsasanay? Nakahanda ka bang madama ang isang pakiramdam ng pagmamadali? Nakahanda ka bang mabuhay sa ilalim ng pagdidisiplina ng Diyos? Nakahanda ka bang mabuhay sa ilalim ng pagkastigo ng Diyos? Kapag ang mga salita ng Diyos ay dumating sa iyo at ikaw ay sinubok, paano ka kikilos? At ano ang iyong gagawin kapag nahaharap sa lahat ng paraan ng mga katunayan? Sa nakaraan, ang iyong pokus ay hindi sa buhay; sa kasalukuyan, dapat kang pumasok sa realidad ng buhay, at hangarin ang mga pagbabago sa iyong disposisyon sa buhay. Ito ang dapat matamo ng mga tao ng kaharian. Lahat ng mga iyon na sambayanan ng Diyos ay dapat magtaglay ng buhay, dapat nilang tanggapin ang pagsasanay ng kaharian, at hangarin ang mga pagbabago sa kanilang disposisyon sa buhay. Ito ang mga kinakailangan ng Diyos sa mga tao ng kaharian.
Ang mga kinakailangan ng Diyos para sa mga tao ng kaharian ay ang mga sumusunod:
1. Dapat nilang tanggapin ang mga pag-aatas ng Diyos, na ang ibig sabihin, dapat nilang tanggapin ang lahat ng mga salitang sinabi sa gawain ng Diyos sa mga huling araw.
2. Dapat silang pumasok sa pagsasanay ng kaharian.
3. Dapat nilang hangarin na antigin ng Diyos ang kanilang mga puso. Kapag ang iyong puso ay ganap na bumaling sa Diyos, at mayroon kang isang normal na espirituwal na buhay, mabubuhay ka sa kaharian ng kalayaan, na nangangahulugang mabubuhay ka sa ilalim ng pangangalaga at pag-iingat ng pag-ibig ng Diyos. Kapag ikaw ay nabuhay sa ilalim ng pangangalaga at pag-iingat ng Diyos saka ka lamang mapapabilang sa Diyos.
4. Dapat silang makamit ng Diyos.
5. Dapat silang maging isang pagpapakita ng kaluwalhatian ng Diyos sa lupa.
Ang limang mga puntos na ito ay ang Aking mga pag-aatas para sa inyo.Ang Aking mga salita ay sinabi sa sambayanan ng Diyos, at kung ikaw ay hindi nakahanda na tanggapin ang mga pag-aatas na ito, hindi Kita pipilitin—ngunit kung tunay mong tinatanggap ang mga iyon, kung gayon ay magagawa mong ipatupad ang kalooban ng Diyos. Sa kasalukuyan, sinisimulan ninyong tanggapin ang mga pag-aatas ng Diyos, at hinahangad ang pagiging mga tao ng kaharian at tinatamo ang mga pamantayang kinakailangan upang maging mga tao ng kaharian. Ito ang unang hakbang ng pagpasok. Kung nais mong ipatupad ang kalooban ng Diyos, kung gayon ay dapat mong tanggapin ang limang mga pag-aatas na ito, at kung magagawa mong matamo ang mga iyo,, hahangarin mo ang puso ng Diyos at tiyak na mahusay na mapapakinabangan ng Diyos. Ang pinakamahalaga ngayon ay pagpasok sa pagsasanay ng kaharian. Kinasasangkutan ng pagpasok sa pagsasanay ng kaharian ang espirituwal na buhay. Noong una, walang pag-uusap ukol sa espirituwal na buhay, ngunit sa kasalukuyan, habang sinisimulan mo ang pagpasok sa pagsasanay ng kaharian, opisyal kang pumapasok sa espirituwal na buhay.
Anong uri ng buhay ang espirituwal na buhay?
Ang espirituwal na buhay ay yaong ang iyong puso ay ganap na bumaling sa Diyos, at nagagawang maging mapag-isip ukol sa pag-ibig ng Diyos. Ito yaong kung saan ay nabubuhay ka sa mga salita ng Diyos, at walang iba pa ang sumasakop sa iyong puso, at nagagawa mong maunawaan ang kalooban ng Diyos sa kasalukuyan, at ginagabayan sa pamamagitan ng liwanag ng Banal na Espiritu upang tuparin ang iyong pananagutan. Ang gayong buhay sa pagitan ng tao at ng Diyos ay ang espirituwal na buhay.
Kung hindi mo magagawang sundin ang liwanag sa kasalukuyan, kung gayon isang pagitan ang nabuksan sa iyong ugnayan sa Diyos—maaari pa itong maputol—at wala kang isang normal na espirituwal na buhay. Ang isang normal na kaugnayan sa Diyos ay itinatag sa ibabaw ng saligan ng pagtanggap sa totoong mga salita ng Diyos. Mayroon ka bang normal na espirituwal na buhay? Mayroon ka bang isang normal na kaugnayan sa Diyos? Ikaw ba ay isang taong sumusunod sa gawain ng Banal na Espiritu? Kung nagagawa mong sundin ang liwanag ng Banal na Espiritu sa kasalukuyan, at makakayang maunawaan ang kalooban ng Diyos sa loob ng Kanyang mga salita, at pumasok sa mga salitang ito, kung gayon ikaw ay isang taong sumusunod sa daloy ng Banal na Espiritu. Kung hindi mo sinusunod ang daloy ng Banal na Espiritu, kung gayon walang pag-aalinlangan na ikaw ay yaong hindi hinahangad ang katotohanan. Ang Banal na Espiritu ay walang pagkakataon na makagawa sa loob ng mga iyon na walang pagnanais na paunlarin ang kanilang mga sarili, at bilang resulta, hindi kailanman magagawa ng gayong mga tao na buhayin ang kanilang lakas, at palagi silang walang kibo. Sa kasalukuyan, sinusunod mo ba ang daloy ng Banal na Espiritu? Nasa daloy ka ba ng Banal na Espiritu? Lumabas ka ba mula sa isang walang kibong kalagayan? Lahat niyaong naniniwala sa mga salita ng Diyos, na dinadala ang gawain ng Diyos bilang saligan, at sinusunod ang liwanag ng Banal na Espiritu sa kasalukuyan—lahat sila ay nasa daloy ng Banal na Espiritu. Kung naniniwala ka na ang mga salita ng Diyos ay di-maikakailang tunay at tama, at kung naniniwala ka sa mga salita ng Diyos hindi alintana kung ano man ang Kanyang sinasabi, kung gayon ikaw ay yaong naghahangad ng pagpasok sa gawain ng Diyos, at sa ganitong paraan tinutupad mo ang kalooban ng Diyos.
Upang pumasok sa daloy ng Banal na Espiritudapat kang magkaroon ng isang normal na ugnayan sa Diyos, at dapat mong alisin sa sarili mo ang iyong walang kibong kalagayan. Ang ilang mga tao ay palaging sumusunod sa karamihan, at ang kanilang mga puso ay nalihis nang napakalayo mula sa Diyos; ang gayong mga tao ay walang pagnanais na paunlarin ang kanilang mga sarili, at ang mga pamantayan na kanilang hinahangad ay masyadong mababa. Ang paghahangad lamang na ibigin ang Diyosat kamtin ng Diyos ay ang kalooban ng Diyos.Mayroong mga tao na ginagamit lamang ang kanilang konsiyensya upang bayaran ang pag-ibig ng Diyos, ngunit ito ay hindi sapat para sa kalooban ng Diyos; habang lalong tumataas ang pamantayan na iyong hinahangad, lalo kang mas nagiging angkop sa kalooban ng Diyos. Bilang isang normal na tao, at naghahangad sa pag-ibig ng Diyos, ang pagpasok sa kaharian upang maging isa sa sambayanan ng Diyos ay ang inyong tunay na hinaharap, at ang isang buhay na siyang pinakamahalaga at pinakamakabuluhan. Walang sinuman ang higit na pinagpala kaysa sa inyo—at bakit Ko sinasabi ang ganito? Sapagkat yaong mga hindi naniniwala sa Diyos ay nabubuhay para sa laman, at sila ay nabubuhay para kay Satanas, ngunit sa kasalukuyan kayo ay nabubuhay para sa Diyos, at nabubuhay upang ipatupad ang kalooban ng Diyos. Kaya sinasabi Ko na ang inyong mga buhay ay ang pinakamakabuluhan. Ang grupo lamang ng mga taong ito, na pinili ng Diyos, ang magagawang isabuhay ang isang buhay na pinakamakabuluhan: Walang sino pa man sa lupa ang magagawang isabuhay ang isang buhay sa gayong halaga at kahulugan. Sapagkat kayo ay pinili ng Diyos at mga ibinangon ng Diyos, at, higit sa rito, dahil sa pag-ibig ng Diyos para sa inyo, naunawaan ninyo ang tunay na buhay, at nalalaman kung paano isabuhay ang isang buhay na siyang pinakamahalaga. Hindi ito dahil sa ang inyong paghahangad ay mahusay, ngunit dahil sa biyaya ng Diyos; ang Diyos ang siyang nagbukas sa mga mata ng inyong espiritu, at ang Espiritu ng Diyos ang siyang umantig sa inyong puso, binibigyan kayo ng mabuting kapalaran upang lumapit sa harap Niya. Kung ang Espiritu ng Diyos ay hindi ka niliwanagan, kung gayon hindi mo makakayang makita kung ano ang kaibig-ibig tungkol sa Diyos, ni magiging posible para sa iyo na ibigin ang Diyos. Ito ay ganap sapagkat inantig ng Diyos ang iyong puso na ito ay bumaling sa Diyos. May mga pagkakataon, kapag tinatamasa mo ang mga salita ng Diyos, ang iyong espiritu ay inaantig, at nadadama mo na wala kang magagawa maliban sa ibigin ang Diyos, na mayroong matinding lakas sa loob mo, at na walang anumang bagay ang hindi mo maisasantabi. Kung nadadama mo ang kagaya nito, kung gayon ikaw ay inantig ng Espiritu ng Diyos, at ang iyong puso ay bumaling nang ganap sa Diyos, at mananalangin ka sa Diyos at sasabihing: “O Diyos! Kami ay tunay na itinalaga at Iyong pinili. Ang Iyong kaluwalhatian ay nagbibigay sa akin ng pagmamalaki, at nakaluluwalhati para sa akin na maging isa sa Iyong mga tao. Gugugulin ko ang anumang bagay at ibibigay ang anumang bagay upang ipatupad ang iyong kalooban, at itatatalaga ko ang lahat ng aking mga taon, at ang isang buong habambuhay ng mga pagsisikap, sa Iyo.” Kung ikaw ay mananalangin sa ganitong paraan, magkakaroon ng walang katapusang pag-ibig at tunay na pagsunod sa Diyos sa iyong puso. Nagkaroon ka na ba ng gayong karanasan kagaya nito? Kung ang mga tao ay madalas antigin ng Espiritu ng Diyos, kung gayon sila ay talagang nakahanda na italaga ang kanilang mga sarili sa Diyos sa kanilang mga panalangin: “O Diyos! Nais kong makita ang Iyong araw ng kaluwalhatian, at nais kong mabuhay para sa Iyo—walang anuman ang higit na karapat-dapat o makahulugan kaysa sa mabuhay para sa Iyo, at wala akong taglay ni katiting na pagnanais na mabuhay para kay Satanas at sa laman. Ibinangon Mo ako sa pamamagitan nang pagtutulot sa akin na mabuhay para sa Iyo sa kasalukuyan.” Kapag nanalangin ka sa ganitong paraan, madadama mo na walang magagawa maliban sa ibigay ang iyong puso sa Diyos, na dapat mong makamit ang Diyos, at kasusuklaman mong mamatay nang hindi nakakamit ang Diyos habang ikaw ay nabubuhay. Sa pagsasabi ng gayong panalangin, magkakaroon ng isang di-mauubos na lakas sa loob mo, at hindi mo malalaman kung saan ito nagmumula; sa loob mo ay magkakaroon ng walang hanggang kapangyarihan, at magkakaroon ng dakilang pakiramdam na ang Diyos ay kaibig-ibig, at na Siya ay nararapat ibigin. Ito ay kapag ikaw ay naantig ng Diyos. Lahat niyaong mga nagkaroon ng gayong karanasan ay inantig ng Diyos. Para sa kanila na madalas antigin ng Diyos, ang mga pagbabago ay nangyayari sa kanilang mga buhay, nagagawa nilang gawin ang kanilang pagbabago at nakahandang ganap na kamtin ang Diyos, ang pag-ibig para sa Diyos sa kanilang mga puso ay higit na malakas, ang kanilang mga puso ay ganap na bumaling sa Diyos, wala silang pakundangan para sa kanilang sambahayan, sa mundo, sa mga gusot, o sa kanilang kinabukasan, at nakahanda silang italaga ang isang habambuhay ng mga pagsisikap sa Diyos. Lahat niyaong inantig ng Espiritu ng Diyos ay mga taong naghahangad sa katotohanan, at mayroong taglay na pag-asa na gagawing perpekto ng Diyos.
Ibinaling mo na ba ang iyong puso sa Diyos? Inantig na ba ang iyong puso ng Espiritu ng Diyos? Kung hindi ka pa nagkaroon kailanman ng gayong karanasan, at kung hindi ka pa kailanman nakapanalangin sa gayong paraan, kung gayon nagpapakita ito na ang Diyos ay walang lugar sa iyong puso. Lahat ng mga iyon na ginabayan ng Banal na Espiritu at inantig ng Espiritung Diyos ay nagtataglay ng gawain ng Diyos, anupa’t nagpapakita na ang mga salita ng Diyos at pag-ibig ng Diyos ay nag-ugat na sa loob nila. Sinasabi ng ilang mga tao: “Hindi ako kasing-sugid mo sa aking mga panalangin, ni ako ay masyadong inantig ng Diyos; may mga pagkakataon—kapag ako ay nagbubulay-bulay at nananalangin—nadadama ko na ang Diyos ay kaibig-ibig, at ang aking puso ay inaantig ng Diyos.” Walang higit na mahalaga kaysa sa puso ng tao. Kapag ang iyong puso ay ibinaling sa Diyos, ang iyong buong pagkatao ay mababaling sa Diyos, at sa panahong iyon ang iyong puso ay aantigin ng Espiritu ng Diyos. Karamihan sa gitna ninyo ay nagkaroon ng gayong karanasan—lamang ang kalaliman ng inyong mga karanasan ay hindi magkatulad. Sinasabi ng ilang mga tao: “Hindi ako nagsasabi ng maraming mga salita ng panalangin, nakikinig lamang ako sa pakikipag-isa ng iba at bumabangon ang lakas sa loob ko.” Nagpapakita ito na inantig ka ng Diyos sa loob. Ang mga tao na inantig ng Diyos sa loob ay inspirado kapag naririnig nila ang pakikipag-isa ng iba; kung ang puso ng isang tao ay nananatiling ganap na hindi naantig kapag nakakarinig sila ng nakakasiglang mga salita, kung gayon nagpapatunay ito na ang gawain ng Banal na Espiritu ay wala sa loob nila. Walang kasabikan sa loob nila, na nagpapatunay na wala silang taglay na katatagan, at kaya sila ay walang gawain ng Banal na Espiritu. Kung ang isang tao ay inantig ng Diyos, magkakaroon siya ng reaksyon kapag naririnig niya ang mga salita ng Diyos; kung hindi siya inantig ng Diyos, kung gayon ay hindi siya nakibahagi sa mga salita ng Diyos, ang mga ito ay walang kaugnayan sa kanya, at wala siyang kakayahan na liwanagan. Yaong mga nakarinig ng mga salita ng Diyos at hindi nagkaroon ng reaksyon ay mga tao na hindi naantig ng Diyos—sila ay mga tao na walang gawain ang Banal na Espiritu. Lahat ng mga iyon na nagagawang tanggapin ang bagong liwanag ay inantig, at tinaglay ang gawain ng Banal na Espiritu.
Sukatin ang sarili mo:
1. Nasa kalagitnaan ka ba ng kasalukuyang gawain ng Banal na Espiritu?
2. Ibinaling mo na ba ang iyong puso sa Diyos? Ikaw ba ay inantig ng Diyos?
3. Nag-ugat na ba ang mga salita ng Diyos sa loob mo?
4. Ang iyo bang pagsasagawa ay itinatag sa ibabaw ng saligan ng mga kinakailangan ng Diyos?
5. Nabubuhay ka ba sa ilalim ng paggabay ng kasalukuyang liwanag ng Banal na Espiritu?
6. Ang puso mo ba ay pinamamahalaan ng dating mga pagkaintindi, o ito ay pinamamahalaan ng totoong mga salita ng Diyos?
Sa pagkarinig sa mga salitang ito, ano ang reaksyon sa loob ninyo? Sa paniniwala sa nagdaang mga taon, taglay mo ba ang mga salita ng Diyos bilang iyong buhay? Mayroon bang pagbabago sa iyong tiwaling disposisyon nang nakaraan? Nalalaman mo ba, alisunod sa totoong mga salita ng Diyos, kung ano ang magkaroon ng buhay, at kung ano ang walang taglay na buhay? Ito ba ay malinaw sa inyo? Ang pangunahing kahalagahan ng pagsunod sa Diyos ay na ang lahat ay dapat alinsunod sa totoong mga salita ng Diyos: Maging ikaw ay naghahangad ng pagpasok sa buhay o ang katuparan ng kalooban ng Diyos, ang lahat ay dapat nakasentro sa totoong mga salita ng Diyos. Kung ano ang iyong pakikipag-isa at hinahangad ay hindi nakasentro sa palibot ng totoong mga salita ng Diyos, kung gayon isa kang estranghero sa mga salita ng Diyos, at ganap na nawalan ukol sa gawain ng Banal na Espiritu. Ang gusto ng Diyos ay ang mga taong sumusunod sa Kanyang mga yapak. Hindi alintana kung gaano man kakahanga-hanga at kadalisay kung ano ang naunawaan mo noong una, ayaw ito ng Diyos, at kung hindi mo magagawang isantabi ang gayong mga bagay, kung gayon ang mga ito ay napakalaking hadlang sa iyong pagpasok sa hinaharap. Lahat niyaong nagagawang sumunod sa kasalukuyang liwanag ng Banal na Espiritu ay mga pinagpala. Sinunod din ng mga tao sa mga kapanahunang lumipas ang mga hakbang ng Diyos, ngunit hindi sila nakasunod hanggang sa kasalukuyan; ito ang pagpapala ng mga tao sa mga huling araw. Yaong mga maaaring sumunod sa kasalukuyang gawain ng Banal na Espiritu, at nagagawang sumunod sa mga yapak ng Diyos, anupa’t susunod sila sa Diyos saanman Niya sila akayin—ito ang mga tao na pinagpala ng Diyos. Yaong mga hindi sumusunod sa gawain ng Banal na Espiritu ay hindi nakapasok sa gawain ng mga salita ng Diyos, at gaano man sila gumawa, o gaano man katindi ang kanilang pagdurusa, o gaano man sila magparoo’t-parito, walang anuman dito ang may kabuluhan sa Diyos, at hindi Niya pupurihin ang mga ito. Sa kasalukuyan, lahat niyaong sumusunod sa totoong mga salita ng Diyos ay nasa daloy ng Banal na Espiritu; yaong mga estranghero sa totoong mga salita ng Diyos ay nasa labas ng daloy ng Banal na Espiritu, at ang gayong mga tao ay hindi pupurihin ng Diyos. Ang paglilingkod na hiwalay mula sa totoong mga pagbigkas ng Banal na Espiritu ay paglilingkod na ukol sa laman, at ukol sa mga pagkaintindi, at wala itong kakayahan na maging alinsunod sa kalooban ng Diyos. Kung ang mga tao ay nabubuhay sa gitna ng relihiyosong mga pagkaintindi, kung gayon wala silang magagawang anuman na akma para sa kalooban ng Diyos, at bagamat naglilingkod sila sa Diyos, naglilingkod sila sa kalagitnaan ng kanilang guni-guni at mga pagkaintindi, at ganap na walang kakayahan na maglingkod alinsunod sa kalooban ng Diyos. Hindi nauunawaan niyaong mga hindi nagagawang sundin ang gawain ng Banal na Espirituang kalooban ng Diyos, at yaong mga hindi nakauunawa sa kalooban ng Diyos ay hindi maaaring maglingkod sa Diyos. Nais ng Diyos ang paglilingkod na hinahangad ang Kanyang sariling puso; ayaw Niya sa paglilingkod na ukol sa mga pagkaintindi at sa laman. Kung walang kakayahan ang mga tao na sundin ang mga hakbang ng gawain ng Banal na Espiritu, kung gayon sila ay nabubuhay sa gitna ng mga pagkaintindi, at ang paglilingkod ng gayong mga tao ay nakakaantala at nakakagambala. Ang gayong paglilingkod ay sumasalungat sa Diyos, at kaya yaong mga hindi nagagawang sundin ang mga yapak ng Diyos ay walang kakayahan na maglingkod sa Diyos; yaong hindi magawang sundin ang mga yapak ng Diyos ay tiyak na tiyak na kinakalaban ang Diyos, at mga walang kakayahan ng pagiging katugma ng Diyos. “Ang pagsunod sa gawain ng Banal na Espiritu” ay nangangahulugan ng pagkaunawa sa kalooban ng Diyos sa kasalukuyan, ang magawang kumilos alinsunod sa kasalukuyang mga kinakailangan ng Diyos, ang magawang talimahin at sundin ang Diyos sa kasalukuyan, at pagpasok alinsunod sa pinakabagong mga pagbigkas ng Diyos. Tanging ito ay ang tao na sumusunod sa gawain ng Banal na Espiritu at nasa daloy ng Banal na Espiritu. Ang gayong mga tao ay hindi lamang mayroong kakayahan na tanggapin ang papuri ng Diyos at nakikita ang Diyos, ngunit makakaya ding malaman ang disposisyon ng Diyos mula sa pinakahuling gawain ng Diyos, at makakaya ding malaman ang mga pagkaintindi at pagkamasuwayin ng tao, at kalikasan at katuturan ng tao, mula sa Kanyang pinakahuling gawain; bukod dito, nagagawa nilang unti-unting matamo ang mga pagbabago sa kanilang disposisyon sa panahon ng kanilang paglilingkod. Ang mga tao lamang kagaya nito ang nagagawang kamtin ang Diyos, at tunay na nakasumpong sa tunay na daan. Ang mga taong inalis sa pamamagitan ng gawain ng Banal na Espiritu ay mga tao na walang kakayahan na sundin ang pinakahuling gawain ng Diyos, at mga naghihimagsik laban sa pinakahuling gawain ng Diyos. Na ang gayong mga tao ay hayagang kinakalaban ang Diyos sapagkat ang Diyos ay gumawa ng bagong gawain, at sapagkat ang larawan ng Diyos ay hindi kagaya ng sa kanilang mga pagkaintindi—bilang resulta nito hayagan nilang kinakalaban ang Diyos at hinahatulan ang Diyos, na humahantong na sila ay kasuklaman at itakwil ng Diyos. Ang pagtataglay ng kaalaman ukol sa pinakahuling gawain ng Diyos ay hindi magaan na bagay ngunit kung sadyang susundin ng mga tao ang gawain ng Diyos at hahangarin ang salita ng Diyos, magkakaroon sila ng pagkakataon na makita ang Diyos, at magkakaroon ng pagkakataon na kamtin ang pinakabagong paggabay ng Banal na Espiritu. Yaong mga sinasadyang kalabanin ang gawain ng Diyos ay hindi makakatanggap ng pagliliwanag ng Banal na Espiritu o ng paggabay ng Diyos; kaya, matanggap man o hindi ng mga tao ang pinakahuling gawain ng Diyos ay nakasalalay sa biyaya ng Diyos, nakasalalay ito sa kanilang paghahangad, at nakasalalay ito sa kanilang mga layunin.
Lahat niyaong makakasunod sa totoong mga pagbigkas ng Banal na Espiritu ay mga pinagpala. Hindi alintana kung paano sila dati, o kung paano dating gumawa ang Banal na Espiritu sa loob nila—yaong mga nagkamit sa pinakahuling gawain ng Diyos ay ang mga pinakapinagpala, at yaong mga hindi makakasunod sa pinakahuling gawain sa kasalukuyan ay aalisin. Nais ng Diyos yaong makakatanggap sa bagong liwanag, at nais Niya yaong mga tumatanggap at nakakaalam sa Kanyang pinakahuling gawain. Bakit sinabi na dapat kang maging isang dalagang malinis? Nagagawa ng isang dalagang malinis na hangarin ang gawain ng Banal na Espiritu at nauunawaan ang mga bagong bagay, at higit sa rito, nagagawang isantabi ang dating mga pagkaintindi, at sinusunod ang gawain ng Diyos sa kasalukuyan. Ang grupo ng mga taong ito, na tumatanggap ng pinakabagong gawain sa kasalukuyan, ay mga itinalaga ng Diyos bago pa ang mga kapanahunan, at ang mga pinakapinagpala sa lahat ng mga tao. Naririnig ninyo nang tuwiran ang tinig ng Diyos, at nakikita ang anyo ng Diyos, at kaya, sa kabuuan ng langit at lupa, at sa kabuuan ng mga kapanahunan, walang sinuman ang naging mas pinagpala kaysa sa inyo, ang grupo ng mga taong ito. Ang lahat ng ito ay dahil sa gawain ng Diyos, dahil sa pagtatalaga at pagpili ng Diyos, at dahil sa biyaya ng Diyos; kung hindi sinabi at binigkas ng Diyos ang Kanyang mga salita, maaari kayang ang inyong mga pangyayari ay magiging kagaya ng sa kasalukuyan? Kaya, lahat nawa ng kaluwalhatian at kapurihan ay mapasa-Diyos, sapagkat ang lahat ng ito ay dahil ibinabangon kayo ng Diyos. Sa pag-iisip sa mga bagay na ito, mananatili ka pa bang walang kibo? Hindi pa rin ba makakabangon ang iyong lakas?
Na nagagawa mong tanggapin ang paghatol, pagkastigo, paghampas, at pagpipino ng mga salita ng Diyos, at, higit sa rito, nagagawang tanggapin ang mga pag-aatas ng Diyos, ay itinalaga ng Diyos sa pasimula ng panahon, at kaya hindi ka dapat masyadong nababagabag kapag ikaw ay kinakastigo. Walang sinuman ang makakaagaw sa gawain na ginawa sa inyo, at sa mga pagpapala na ipinagkaloob sa inyo, at walang sinuman ang makakaagaw sa lahat ng mga ibinigay na sa inyo. Ang mga tao ng relihiyon ay hindi papayag na ihambing sa inyo. Hindi ninyo taglay ang malaking kahusayan sa Biblia, at hindi nasasangkapan ng relihiyosong teorya, ngunit dahil ang Diyos ay gumawa sa inyo, nagkamit kayo nang higit sa kaninuman sa kabuuan ng mga kapanahunan—at kaya ito ang inyong pinakamalaking pagpapala. Dahil dito, lalo kayong dapat magtalaga sa Diyos, at lalo pang maging tapat sa Diyos. Sapagkat ibinangon ka ng Diyos, dapat mong patibayin ang iyong mga pagsisikapat dapat ihanda ang iyong tayog upang tanggapin ang mga pag-aatas ng Diyos. Dapat kang manindigan sa dako na ibinigay sa iyo ng Diyos, hangarin ang pagiging isa sa sambayanan ng Diyos, tanggapin ang pagsasanay ng kaharian, makamit ng Diyos at sa bandang huli ay maging isang maluwalhating tipan sa Diyos. Ilan sa mga katatagang ito ang taglay mo? Kung taglay mo ang gayong mga katatagan, kung gayon sa bandang huli tiyak kang makakamtan ng Diyos, at magiging isang maluwalhating tipan sa Diyos. Dapat mong maunawaan na ang pangunahing pag-aatas ay pagiging nakamtam ng Diyos at pagiging isang maluwalhating tipan sa Diyos. Ito ang kalooban ng Diyos.
Ang totoong mga salita ng Banal na Espiritu ay ang mga dinamiko ng gawain ng Banal na Espiritu, at ang patuloy na pagliliwanag ng Banal na Espiritu sa tao sa panahon ng yugtong ito ay ang kalakaran ng gawain ng Banal na Espiritu. At ano ang kalakaran sa gawain ng Banal na Espiritu sa kasalukuyan? Ito ang pangunguna ng mga tao sa totoong gawain ng Diyos, at sa isang normal na espirituwal na buhay. Mayroong ilang mga hakbang sa pagpasok sa isang normal na espirituwal na buhay:
1. Una, dapat mong ibuhos ang iyong puso sa mga salita ng Diyos. Hindi mo dapat hangarin ang mga salita ng Diyos ng nakaraan, at hindi dapat pag-aralan ang mga ito ni ihambing ang mga ito sa mga salita sa kasalukuyan. Sa halip, dapat mong ganap na ibuhos ang iyong puso sa totoong mga salita ng Diyos. Kung mayroong mga tao na nagnanais pa ring basahin ang mga salita ng Diyos, mga aklat na espirituwal, o ibang mga tala ukol sa pangangaral mula sa nakaraan, na hindi sinusunod ang totoong mga salita ng Banal na Espiritu, kung gayon sila ang pinakahangal na mga tao; kinamumuhian ng Diyos ang gayong mga tao. Kung nakahanda kang tanggapin ang liwanag ng Banal na Espiritu sa kasalukuyan, kung gayon ay ganap na ibuhos ang iyong puso sa totoong mga pagbigkas ng Diyos. Ito ang unang bagay na dapat mong matamo.
2. Dapat kang manalangin sa saligan ng totoong mga salita na sinabi ng Diyos, pumasok sa mga salita ng Diyos at makipagniig sa Diyos, at gawin ang iyong mga pagbabago sa harap ng Diyos, pagtatatag nang kung anong mga pamantayan na nais mong hangaring matupad.
3. Dapat mong hangarin ang marubdob na pagpasok sa katotohanan sa saligan ng gawain ng Banal na Espiritu sa kasalukuyan. Huwag humawak sa hindi napapanahong mga pagbigkas at mga teorya mula sa nakaraan.
4. Dapat mong hangarin na antigin ng Banal na Espiritu, at pumasok sa mga salita ng Diyos.
5. Dapat mong hangaring pumasok sa landas na nilakaran ng Banal na Espiritu sa kasalukuyan.
At paano mo hinahangad na maantig ng Banal na Espiritu? Ang pinakamahalaga ay ang mabuhay sa totoong mga salita ng Diyos, at manalangin sa saligan ng mga kinakailangan ng Diyos. Sa panananalangin sa ganitong paraan, tiyak na aantigin ka ng Banal na Espiritu. Kung hindi ka maghahangad batay sa saligan ng mga totoong mga salita na sinabi ng Diyos, kung gayon ito ay walang ibubunga. Dapat kang manalangin, at sabihin: “O Diyos! Ikaw ay aking kinakalaban, at napakarami ng aking pagkakautang sa Iyo; masyado akong masuwayin, at hindi kailanman nagagawang mapalugod Ka. O Diyos, hinihiling ko na iligtas Mo ako, nais kong maglingkod sa Iyo hanggang sa kahuli-hulihan, nais kong mamatay para sa Iyo. Hatulan Mo ako at kastiguhin ako, at wala akong mga reklamo; Ikaw ay aking kinakalaban at karapat-dapat akong mamatay, upang lahat ng mga tao ay mangyaring makita ang Iyong matuwid na disposisyon sa aking kamatayan.” Kapag nananalangin ka mula sa kaibuturan ng iyong puso sa ganitong paraan, maririnig ka ng Diyos, at gagabayan ka; kung hindi ka mananalangin sa saligan ng totoong mga salitang Banal na Espiritu, kung gayon walang posibilidad na aantigin ka ng Banal na Espiritu. Kung ikaw ay mananalangin alinsunod sa kalooban ng Diyos, at alinsunod sa kung ano ang gustong gawin ng Diyos sa kasalukuyan, sasabihin mo: “O Diyos! Nais kong tanggapin ang Iyong mga pag-aatas at maging tapat sa Iyong mga pag-aatas, at ako ay nakahanda na italaga ang aking buong buhay sa Iyong kaluwalhatian, upang lahat ng aking gagawin ay makaabot sa mga pamantayan ng sambayanan ng Diyos.
Nawa’y antigin Mo ang aking puso. Nais ko na liwanagan ako magpakailanman ng Iyong Espiritu, upang mangyari na ang lahat ng aking ginagawa ay magdulot ng kahihiyan kay Satanas, na sa bandang huli ako ay Iyong makamit.” Kung mananalangin ka sa ganitong paraan, nakasentro sa kalooban ng Diyos, kung gayon hindi maiiwasan ng Banal na Espiritu na gumawa sa iyo. Hindi alintana kung gaano karami ang mga salita sa iyong mga panalangin—ang susi ay kung nauunawaan mo o hindi ang kalooban ng Diyos. Maaaring tinaglay ninyo ang lahat ng mga sumusunod na karanasan: Minsan, habang nananalangin sa isang pagtitipon, ang mga dinamiko ng gawain ng Banal na Espiritu ay umaabot sa kanilang kasukdulan, nagiging sanhi para umangat ang lakas ng bawat isa. Ang ilang mga tao ay tumatangis at humahagulgol habang nananalangin, pinagtatagumpayan ng pagsisisi sa harap ng Diyos, at ipinakikita ng ilang mga tao ang kanilang katatagan, at gumagawa ng mga panata. Ang gayon ay ang epekto na tatamuhin ng gawain ng Banal na Espiritu. Sa kasalukuyan, napakahalaga na ganap na ibuhos ng lahat ng mga tao ang kanilang mga puso sa mga salita ng Diyos. Huwag magtuon ng pansin sa mga salita na sinabi noong una; kung humahawak ka pa rin sa kung ano ang dumating noong una, kung gayon ang Banal na Espiritu ay hindi gagawa sa loob mo. Nakikita mo ba kung gaano kahalaga ito?
Nalalaman ba ninyo ang landas na nilakaran ng Banal na Espiritu sa kasalukuyan? Ang ilang mga punto sa itaas ay ang tutuparin ng Banal na Espiritu sa kasalukuyan at sa hinaharap; ang mga ito ay ang landas na tinahak ng Banal na Espiritu, at ang pagpasok na kailangang hangarin ng tao. Sa iyong pagpasok sa buhay, kahit papaano dapat mong ibuhos ang iyong puso sa mga salita ng Diyos, at magawang tanggapin ang paghatol at pagkastigo ng mga salita ng Diyos; ang iyong puso ay dapat manabik para sa Diyos, dapat mong hangarin ang marubdob na pagpasok sa katotohanan, at ang mga layunin na kinakailangan ng Diyos. Kung tinataglay mo ang ganitong lakas, kung gayon nagpapakita ito na ikaw ay inantig ng Diyos, at ang iyong puso ay nagsimulang bumaling sa Diyos.
Ang unang hakbang sa pagpasok sa buhay ay ang ibuhos mo nang ganap ang iyong puso sa mga salita ng Diyos, at ang ikalawang hakbang ay ang tanggapin ang pagiging inantig ng Banal na Espiritu. Ano ang epekto na matatamo sa pamamagitan ng pagtanggap sa pagiging inantig ng Banal na Espiritu? Upang magawang manabik na hangarin at saliksikin ang isang higit na marubdob na katotohanan, at makayanang makipagtulungan sa Diyos sa positibong mga pamamaraan. Sa kasalukuyan, nakikipagtulungan ka sa Diyos, na ang ibig sabihin ay mayroon layunin sa iyong paghahangad, sa iyong mga panalangin, at sa iyong pakikipagniig sa mga salita ng Diyos, at iyong ginagampanan ang iyong tungkulin alinsunod sa mga kinakailangan ng Diyos—ito lamang ang pakikipagtulungan sa Diyos. Kung magsasalita ka lamang ukol sa pagtutulot na kumilos ang Diyos, ngunit hindi gumagawa ng anumang pagkilos, hindi mananalangin o maghahangad, kung gayon maaari ba itong tawaging pakikipagtulungan? Kung wala kang taglay na anumang pakikipagtulungan sa iyo, at nawalan ng pagsasanay para sa pagpasok na taglay ang isang layunin, kung gayon ay hindi ka nakikipagtulungan. Sinasabi ng ilang mga tao: “Ang lahat ay nakasalalay sa katalagahan ng Diyos, lahat ng ito ay ginagawa ng Diyos Mismo; kung hindi ito ginawa ng Diyos, kung gayon paano pa kaya ang tao?” Ang gawain ng Diyos ay normal, at wala ni katiting na higit sa karaniwan, at sa pamamagitan lamang ng iyong aktibong paghahangad kaya gumagawa ang Banal na Espiritu, sapagkat hindi pinipilit ng Diyos ang tao—dapat mong bigyan ang Diyos ng pagkakataon na gumawa, at kung hindi ka maghahangad o papasok, at kung wala ni katiting na kasabikan sa iyong puso, kung gayon ang Diyos ay walang pagkakataon sa paggawa. Sa pamamagitan ng anong landas maaari kang maghangad sa pagiging inantig ng Diyos? Sa pamamagitan ng panalangin, at pagiging malapit sa Diyos. Ngunit ang pinakamahalaga, tandaan, ito ay dapat sa saligan ng mga salita na sinabi ng Diyos. Kapag ikaw ay madalas na antigin ng Diyos, hindi ka alipin ng laman: Asawang lalaki, asawang babae, mga anak, at salapi—walang kakayahan ang mga ito na gapusin ka, at nais mo lamang hangarin ang katotohanan at mabuhay sa harap ng Diyos. Sa panahong ito, ikaw ay magiging isang tao na nabubuhay sa kaharian ng kalayaan.
