Naniniwala ang karamihan sa mga tao sa iba’t ibang relihiyon na napili at naitalaga na ng Panginoon ang mga pastor at elder, at na lahat sila ay naglilingkod sa Panginoon sa mga iglesia ng iba’t ibang relihiyon; kung susundin natin ang mga pastor at elder, talagang sinusunod at sinusundan natin ang Panginoon. Tungkol sa kung ano talaga ang kahulugan ng sundin ang tao at sundan ang tao, at ano talaga ang kahulugan ng sundin ang Diyos at sundan ang Diyos, hindi maunawaan ng karamihan sa mga tao ang aspetong ito ng katotohanan, kaya pakipaliwanag ito para sa amin.

Sagot:

Sa relihiyon, iniisip ng ilang tao na ang mga relihiyosong pastor at elder ay napili at itinatag ng Panginoon. Samakatuwid, dapat silang sundin ng mga tao. May batayan ba sa Biblia ang ganitong pananaw? Napatunayan ba ito ng salita ng Panginoon? Mayroon ba itong patotoo ng Banal na Espiritu at kumpirmasyon ng gawain ng Banal na Espiritu? Kung ang lahat ng sagot ay hindi, hindi ba't kung gayon ang paniniwala ng karamihan na ang mga pastor at elder ay lahat pinili at itinatag ng Panginoon ay galing sa paniniwala at imahinasyon ng mga tao? Isipin natin ang tungkol dito. Sa Kapanahunan ng Kautusan, pinili at itinatag ng Diyos si Moises. Nangangahulugan ba ito na ang lahat ng mga pinuno ng Judio sa Kapanahunan ng Kautusanay pinili at itinatag ng Diyos? Sa Kapanahunan ng Biyaya, ang 12 apostol ng Panginoong Jesus ay personal na pinili at hinirang mismo ng Panginoong Jesus. Nangangahulugan ba ito na lahat ng mga pastor at elder na na sa Kapanahunan ng Biyaya ay personal na pinili at itinatag ng Panginoon? Maraming tao ang gustong sumunod sa mga itinakdang utos at hindi pinakikitunguhan ang mga bagay alinsunod sa katotohanan. Bilang resulta, bulag nilang sinasamba at sinusunod ang mga tao. Ano ang problema rito? Bakit hindi kayang kilalanin ng mga tao ang pagkakaiba ng dalawang bagay na ito? Bakit hindi nila kayang hanapin ang katotohanan sa mga bagay na ito?

Nakikita natin mula sa kung ano ang naitala sa Biblia na sa bawat panahon ng Kanyang gawain, pinipili at hinihirang ng Diyos ang ilang mga tao na makipag-ugnayan sa Kanyang gawain. Lahat ng mga taong personal na hinirang at ginamit ng Diyos ay may kumpirmasyon ng salita ng Diyos. Tulad ng Kapanahunan ng Kautusan, hinirang ng Diyos si Moises upang pamunuan ang mga Israelita.Ito ay napatunayan sa mga salita ng Diyos. Sabi ng Diyos na Jehovah, “At ngayon narito, ang daing ng mga anak ni Israel ay umabot sa akin: saka aking nakita ang kapighatian na ipinipighati sa kanila ng mga Egipcio. Halika nga ngayon, at ikaw ay aking susuguin kay Faraon, upang iyong ilabas sa Egipto ang aking bayan na mga anak ni Israel” (Exodo 3:9-10). Ito ang salita ng Diyos. Salamat sa Panginoon. May kumpirmasyon ng salita ng Diyos. Sa Kapanahunan ng Biyaya, Ang Panginoong Jesus ay hinirang ang 12 apostol upang pastulan ang mga iglesia. Pinatunayan din ito ng mga salita ng Panginoon. Tulad ng sinabi ng Panginoong Jesus nang hinirang Niya si Pedro: “Simon, anak ni Juan, Iniibig mo baga ako? ... Pakanin mo ang aking mga tupa” (Juan 21:17). “Ibibigay ko sa iyo ang mga susi ng kaharian ng langit: at anomang iyong talian sa lupa ay tatalian sa langit: at anomang iyong kalagan sa lupa ay kakalagan sa langit” (Mateo 16:19). Makikita natin mula rito na sinumang hinirang at ginamit ng Diyos ay personal na sinaksihan ng Diyos, may salita ng Diyos bilang patunay at ang kumpirmasyon mula sa gawain ng Banal na Espiritu. Siyang tunay! Ang lahat ng kanilang gawain ay itinaguyod ng Diyos. Ang pagsunod sa kanilang gawain at pamumuno ay pagsunod sa Diyos. Ang sinuman sa ating nanlalaban sa taong hinirang at ginamit ng Diyos ay nanlalaban sa Diyos at isusumpa at parurusahan ng Diyos. Tulad ng sa Kapanahunan ng Kautusan, si Korah, Dathan at ang kanilang mga tao ay nilabanan si Moises. Anong nangyari sa huli? Sila ay direktang pinarusahan ng Diyos. Binuka ng Diyos ang lupa at nilulon silang lahat. Oo nga. Alam ng lahat na ito ay isang katotohanan. Sa Kapanahunan ng Biyaya, ang mga apostol na hinirang ng Panginoong Jesus ay may kumpirmasyon lahat ng salita ng Panginoon. Ngunit hinirang ba ng Panginoon ang mga relihiyosong pastor at elder ngayon? Napatunayan ba ito ng salita ng Panginoon? Karamihan sa kanila ay nilinang ng mga paaralang teolohiko at mayroong mga sertipiko ng pagtatapos sa teolohiya, na kanilang inasahan na maging mga pastor, hindi dahil ang Banal na Espiritu ang personal na sumaksi sa kanila at ginamit sila. Hindi ba iyon isang katotohanan? Sino sa atin ang nakarinig o nakakita sa Banal na Espiritu na personal na sumaksi o naghirang sa sinumang pastor? Kailanman hindi nangyari 'yun! Kung sila ay tunay na hinirang ng Panginoon, tiyak na mayroong tunay na patotoo ng Banal na Espiritu at maraming mananampalataya na saksi. Samakatuwid, ang mga relihiyosong pastor at elder ay hindi lahat hinirang ng Panginoon. Sigurado ito! Narinig ko na may ilang mga pastor na hindi naniniwala na ang Panginoong Jesus ay mula sa paglilihi ngBanal na Espiritu. Hindi nila iniisip na “ang konsepto ng Banal na Espiritu” ay may anumang batayan o sumusunod sa agham. Mas malabo pang tanggapin ng mga taong ito na si Cristo ang pagpapakita ng Diyos. Kung umiiral ang gayong mga pastor sa panahon kung kailan Ang Panginoong Jesus ay nagtrabaho, tiyak na hindi nila tinanggap ang Panginoong Jesus. Kung gayon paano nila tatratuhin ang pagpapakita at gawain ng Diyos na nagkatawang tao sa mga huling araw? Lahat sila ay magiging tulad ng mga punong saserdoteng Judio, mga eskriba, at mga Fariseo, galit na galit na binabatikos at sinasalungat ang Panginoong Jesus. Ganoon nga iyon. Ang mga tulad ng mga pastor at elder na iyon ba ay mga taong tunay na sumusunod sa Diyos? Hindi rin sila naniniwala sanagkatawang-taong Diyos, at saka hindi kinikilala ang mga katotohanang ipinahayag ngnagkatawang-taong Diyos. Hindi ba't anti-cristo ang mga taong ito? Kaya ang pananaw na “Ang mga relihiyosong pastor at elder ay hinirang at ginamit ng Panginoon” ay mapaninindigan pa rin? Kung ipipilit natin na ang mga pastor at elder na ito ay hinirang at ginamit ng Diyos, Kung gayon hindi ba iyon paninirang-puri at paglapastangan sa Diyos? Hihirangin at gagamitin ba ng Diyos ang mga hindi mananampalataya at anti-cristong ito upang pamunuan ang mga napiling tao ng Diyos? Hindi ba't ang gayong pananaw ay walang katotohanan, masyadong nakakalinlang? Hindi ba ito pagbabaluktot ng katotohanan at paghahalo ng itim at puti?

Malinaw na ngayon sa ating lahat matapos ang ilang pagbabahagi. Ang lahat ng mga hinirang at ginamit ng Diyos ay personal na pinatotohanan ng Diyos, at mayroon man lang ng kumpirmasyon at mga epekto ng gawain ng Banal na Espiritu, at kayang tulungan ang mga piniling tao ng Diyos na makamit ang tustos ng buhay at tunay na pagpapastol. Sapagkat ang Diyos ay matuwid, banal, ang lahat ng mga hinirang at ginamit ng Diyos ay tiyak na kaayon ang kalooban ng Diyos. Tiyak na hindi sila magiging mga ipokritong Fariseo, at bukod pa dito, hindi mga nasusuklam sa katotohanang anti-cristong sumasalungat sa Diyos. Tingnan natin kung gayon ang mga relihiyosong pastor at pinuno ngayon. Karamihan sa kanila ay nilinang ng mga paaralang teolohiko at hindi personal na hinirang at ginamit ng Diyos. Nag-aaral lamang sila ng teolohiya at Biblia. Ang kanilang gawain at pangangaral ay nakatuon lamang sa pag-uusap tungkol sa kaalaman sa Biblia, teolohiya, o mga karakter at kwento sa Biblia, mga makasaysayang pinagmulan, at iba pa. Ang kanilang isinasagawa ay pagtuturo lamang sa mga tao na magsagawa ng mga relihiyosong ritwal at sundin ang mga panuntunan. Hindi nila binibigyang-pansin ang pagsasabi ng katotohanan sa mga salita ng Diyos, ni hindi nila ginagabayan ang mga tao na magsagawa at maranasan ang mga salita ng Diyos o sundin ang mga utos ng Diyos. Hindi nila tinalakay kung paano nila makikilala ang kanilang sarili at mga tunay na karanasan sa pagpasok sa buhay, at bukod dito ay hindi nila kailanman tinalakay ang tunay na kaalaman sa Diyos. Maaari bang makamit ng naturang gawain at pangangaral ang gawain ng Banal na Espiritu? Kaya bang tugunan ng naturang serbisyo ang mga intensyon ng Diyos? Kaya ba nitong gabayan tayo na magsagawa ang katotohanan at pumasok sa tamang daan ng paniniwala sa Diyos? Lalo na kapag ang Makapangyarihang Diyos ay nagpapahayag ng mga katotohanan at ginagampanan ang Kanyanggawainng paghatolsa mga huling araw, malinaw na alam ng mga relihiyosong pinuno na ito na ang mga salita ng Makapangyarihang Diyos ay katotohanan lahat at kayang dalisayin at iligtas ang mga tao, gayunpaman hindi nila ito hinahanap at tinatanggap. Mas kasuklam-suklam pa na hindi nila pinahihintulutan ang mga mananampalataya na magbasa ng mga salita ng Makapangyarihang Diyos o makinig sa tinig ng Diyos. Alang-alang sa pagprotekta sa kanilang katayuan at mga kabuhayan, lubusan nilang sinisiraang-puri at binabatikos ang Makapangyarihang Diyos, maging ang makipag-ugnayan sa CCP, sa satanikong rehimen, sa pag-aresto at pag-usig sa mga ebanghelista. Gaano ang pinagkaiba ng mga pagkilos at pag-uugali ng mga pastor at elder na ito sa mga Fariseong iyon na nanlaban sa Panginoong Jesus noon? Hindi ba sila mga balakid sa pagtanggap ng tunay na daan? Paanong ang mga suklam sa katotohanan at makasalungat sa Diyos na mga taong ito ay hihirangin at gagamitin ng Diyos? Hihirangin ba ng Diyos ang mga taong ito na galit sa katotohanan at hadlang sa kalooban ng Diyos upang pamunuan ang mga napiling tao ng Diyos? Talagang hindi. Iyon ang katotohanan!

Ang ilang kakatuwang tao sa mga relihiyosong lupon ay kadalasang ginagamit nang mali ang mga salita mula sa Biblia upang gumawa ng mga panuntunan. Sinasabi nilang ang mga mapagkunwari Fariseo at ang mga relihiyosong pastor ay hinirang at ginamit lahat ng Diyos. Hindi ba nito labis na nilalabanan at nilalapastangan ang Diyos? Maraming tao ang hindi alam kung paano kumilala. Naniniwala sila sa Panginoon ngunit hindi Siya pinahahalagahan, sa halip ay nagtataguyod ng mga kaloob, katayuan at kapangyarihan, at bulag ding naniniwala at sumasamba sa mga pastor at elder. Hindi nila makilala kung ang isa ay gawa ng Banal na Espiritu at ang isa ay realidad ng katotohanan. Iniisip lamang nila na hangga't mayroong isang sertipiko ng pastor at mga kaloob at kayang pag-aralan ang Biblia, nangangahulugan na sila ay inaprubahan at hinirang ng Diyos, at dapat silang sundin. Ang ilang mga tao ay higit pang kakatuwa at iniisip na ang pagsunod sa mga pastor at elder ay pagsunod sa Diyos, at ang paglaban sa mga pastor at elder ay paglaban sa Diyos. Kung susundin natin ang mga naturang paniniwala, ang mga punong saserdoteng Judio, mga eskriba, at mga Fariseo na pamilyar lahat sa Biblia at madalas na ipinaliwanag ang Biblia sa iba, ngunit nilabanan at binatikos ang Panginoong Jesus nang Siya ay nagpakita at gumawa, at ipinako pa Siya sa krus, mga taong hinirang at ginamit ba sila ng Diyos? Kung sinundan ng isa ang mga pinunong Judio sa paglaban at pagbatikos sa Panginoong Jesus, nangangahulugan ba iyon na sinusunod nila ang Diyos? Sasabihin mo bang ang mga tumanggi sa mga pinunong Judio at sumunod sa Panginoong Jesus ay nilalabanan ang Diyos? Ipinapakita nito na ang pananaw na "Ang pagsunod sa mga pastor at elder ay pagsunod sa Diyos, ang paglaban sa mga pastor at elder ay paglaban sa Diyos" ay talagang walang katotohanan at mali! Dapat malinaw sa ating mga mananampalataya ng Diyos na kung ang mga relihiyosong pastor at elder ay nanlalaban sa Diyos, at ang landas na kanilang tinatahak ay pinagkakanulo ang katotohanan at nilalabanan ang Diyos, dapat tayong tumayo sa panig ng Diyos, ilantad ang mga ito, at tanggihan ang mga ito. Iyon ang tunay na pagsunod sa Diyos. Iyon ay ang pagtalikod sa kadiliman para sa liwanag at pagpapasaya sa mga intensyon ng Diyos. Samakatuwid, pagdating sa kung paano pakikitunguhan ang mga pastor at elder, dapat nating hanapin ang katotohanan at unawain ang mga intensyon ng Diyos. Kung ang mga pastor at elder ay mga taong nagmamahal sa katotohanan at hinahanap ang katotohanan, kung gayon tiyak na magkakaroon sila ng gawain ng Banal na Espiritu at magagawang gabayan tayo sa pagsagawa at pagdanas ng mga salita ng Diyos, na matakot sa Diyos at lisanin ang kasamaan. Ang paggalang at pagsunod sa mga naturang tao ay naaayon sa mga intensyon ng Diyos! Kung hindi nila iniibig ang katotohanan at nagmamalasakit lamang sa pagpapaliwanag ng kanilang kaalaman sa Biblia at mga teolohikong teoriya upang magyabang at pabanguhin ang kanilang sarili, upang sambahin at sundin natin sila, at hindi itinataas ang Diyos, sumasaksi sa Diyos, at hindi tayo ginagabayan sa pagsagawa at pagdanas ng mga salita ng Diyos, Kung gayon sila ay mga taong nahatulan at sinumpa ng Diyos at sasalungatin natin ang Diyos kung tayo ay sumasamba at sumusunod pa rin sa kanila. Ito ay ganap na labag sa mga intensyon ng Diyos. Kayong lahat, hindi ba tama iyon?

mula sa Mga Sagot sa mga Tanong sa Screenplay

“Ang pangunahing kahalagahan ng pagsunod sa Diyos ay na ang lahat ay dapat alinsunod sa totoong mga salita ng Diyos: Maging ikaw ay naghahangad ng pagpasok sa buhay o ang katuparan ng kalooban ng Diyos, ang lahat ay dapat nakasentro sa totoong mga salita ng Diyos. Kung ano ang iyong pakikipag-isa at hinahangad ay hindi nakasentro sa palibot ng totoong mga salita ng Diyos, kung gayon isa kang estranghero sa mga salita ng Diyos, at ganap na nawalan ukol sa gawain ng Banal na Espiritu. … Yaong mga maaaring sumunod sa kasalukuyang gawain ng Banal na Espiritu, at nagagawang sumunod sa mga yapak ng Diyos, anupa’t susunod sila sa Diyos saanman Niya sila akayin—ito ang mga tao na pinagpala ng Diyos. Yaong mga hindi sumusunod sa gawain ng Banal na Espiritu ay hindi nakapasok sa gawain ng mga salita ng Diyos, at gaano man sila gumawa, o gaano man katindi ang kanilang pagdurusa, o gaano man sila magparoo’t-parito, walang anuman dito ang may kabuluhan sa Diyos, at hindi Niya pupurihin ang mga ito. … ‘Ang pagsunod sa gawain ng Banal na Espiritu’ ay nangangahulugan ng pagkaunawa sa kalooban ng Diyos sa kasalukuyan, ang magawang kumilos alinsunod sa kasalukuyang mga kinakailangan ng Diyos, ang magawang talimahin at sundin ang Diyos sa kasalukuyan, at pagpasok alinsunod sa pinakabagong mga pagbigkas ng Diyos. Tanging ito ay ang tao na sumusunod sa gawain ng Banal na Espiritu at nasa daloy ng Banal na Espiritu. Ang gayong mga tao ay hindi lamang mayroong kakayahan na tanggapin ang papuri ng Diyos at nakikita ang Diyos, ngunit makakaya ding malaman ang disposisyon ng Diyos mula sa pinakahuling gawain ng Diyos, at makakaya ding malaman ang mga pagkaintindi at pagkamasuwayin ng tao, at kalikasan at katuturan ng tao, mula sa Kanyang pinakahuling gawain; bukod dito, nagagawa nilang unti-unting matamo ang mga pagbabago sa kanilang disposisyon sa panahon ng kanilang paglilingkod. Ang mga tao lamang kagaya nito ang nagagawang kamtin ang Diyos, at tunay na nakasumpong sa tunay na daan” (“Alamin ang Pinakabagong Gawain ng Diyos at Sumunod sa Mga Yapak ng Diyos” sa Ang Salita ay Nagpapakita sa Katawang-tao).
Inirekomendang pagbabasa:Pagsunod sa kalooban ng Diyos